بالگرد چندمنظوره Bell 214 ST مشهور به اصفهان

وزن ناخالص پیش بینی شده برای بالگرد 214 اس تی در سال 1987 (1357) 16500 پوند (7484 کیلوگرم) بود که با این وزن سقف پرواز با فقط یک موتور معادل 8000 فوت (2438 متر) در شرایط استاندارد بود. مدل نظامی بالگرد 214 اس تی دارای دو خلبان و قادر به حمل تا 17 سرباز بود و برد آن نیز در حدود 330 ناتیکال مایل (611 کیلومتر) با حمل سوخت اضافی تخمین زده می‌شد.

پیش از آنکه نمونه‌های اولیه بالگرد 214 اس تی در تابستان 1979 آماده پرواز شوند در ایران انقلاب شد و طرح تولید مشترک این بالگرد ناگهان متوقف شد این مسئله به نحوی آشکار ضربه سختی به شرکت بل وارد کرد چرا که این امر به این معنا بود که سهم ایران از هزینه شروع ساخت این بالگرد (که طبق گزارش‌ها 50 درصد بود) فقط تا حدی پوشش داده شده و همچنین تولید در مقیاس بزرگ پیش بینی شده در زمینه قطعات و اجزای این بالگرد برای خط مونتاژ اصفهان دیگر صورت نمی‌گرفت.

این در حالی بود که طبق قرارداد میان ایران و شرکت بل هلی‌کوپتر از آنجایی که این بالگرد در آغاز با توجه به شرایط ویژه ایران طراحی و ساخته شد، ساخت 85 درصد از قطعات این بالگرد در داخل کشورمان انجام می‌شد و بازاریابی و فروش آن در منطقه خاورمیانه نیز بر عهده ایران بود.

به هر روی تولید در سال 1981 آغاز شد، تحویل در سال 1982 آغاز شد و تا اوایل سال 1984، حدود بیست فروند در حال خدمت بودند. عمده تولید مدل 214ST به بازارهای داخلی راه پیدا کرد و فقط تعداد کمی از آنها به مشتریان نظامی تحویل داده شد.

طراحی این بالگرد طبق یک طرح تک روتور با روتور دم، دو موتور توربین گاز و اسکید فرود ساخته شد.

بدنه یک نوع نیمه مونوکوک تمام فلزی از ساختار تقویت شده است. در دو طرف بدنه درهای بزرگ وجود دارد که درها برای خدمه کشویی هستند. در کابین که حداکثر طول آن 4.13 متر، عرض 2.41 متر و حجم آن 8.95 متر مکعب است در نسخه مسافری 15 صندلی در سه ردیف و دو صندلی اضافی که هریک در طرفین محفظه انتقال نیرو قرار داشت تا یک یا دو مسافر را در خود جای دهد. در نسخه حمل و نقل باری صندلی‌ها جمع می‌شوند. بدین ترتیب مجموعه سرنشینان به 18 نفر می‌رسید. در پیکر بندی 16 مسافری این امکان وجود داشت تا صندلی‌های جاذب ضربه سقوط برای همه مسافران نصب شود ولی در پیکربندی 18 مسافری همه صندلی‌ها معمولی بودند و می‌شد آن‌ها را توسط دو نفر در مدت 15 تا 20 دقیقه تا کرده و در مقابل محفظه انتقال نیرو انبار کرد.

یکی از انواع مدل بل 214 اس تی مدل دارای ارابه فرود چرخ‌دار بود. شرکت بل به این گمان بود که نیمی از مشتریان در نهایت این نوع را سفارش خواهند داد. ارابه فرود با چرخ، برای آن دسته از کاربران بود که از فرودگاه‌هایی استفاده می‌کردند که در آنها توانایی حرکت بر روی زمین ضروری بود. همه بالگردهای 214 اس تی دارای لوازمی بودند که تعویض اسکیدهای فرود را با ارابه‌های چرخ‌دار در زیر بدنه و دماغه را میسر می‌ساخت. نوع چرخ‌دار 214 اس تی موجب توسعه کاربرد آن می‌شد، هرچند بیشتر بازار بالقوه آن برای مأموریت‌های خدماتی برای سکوهای نفتی که فاصله زیادی از ساحل داشتند در نظر گرفته شده بود که برای آنها اسکید فرود ترجیح داده می‌شد. با توجه به مأموریت‌های طولانی بر فراز آب شرکت بل مخازنی برای جای دادن قایق‌های نجات برای 10 تا 12 نفر در بالای سقف در داخل محفظه جلوی موتور در نظر گرفت. که بکار انداختن آنها توسط خلبان یا کمک خلبان صورت می‌گرفت.

روتور اصلی دو تیغه است و تیغه‌های آن مستطیل شکل هستند. اسپار ( (Spar) به عنوان تیر اصلی نگه‌دارنده بال ) و استرینگر ((Stringer) نیز جهت کمک به اسپار و پر کردن فضاهای خالی ) در امتداد لبه انتهایی تیغه از الیاف شیشه با آرایش یک طرفه الیاف ساخته شده است.

پوشش از فایبرگلاس با جهت دانه + 45 درجه ساخته شده است، محفظه‌های بین اسپار و استرینگر در امتداد لبه انتهایی با هسته لانه زنبوری nomex است. نوک تیغه با یک نوار محافظ تیتانیوم پوشانده شده است، نوک تیغه از جنس فولاد ضد زنگ با قابلیت جدا شدن است. طول وتر پره‌های ملخ اصلی 0.84 متر است.

بوش محوری افقی دارای یاتاقان‌های الاستومری است. این بالگرد از سیستم تعلیق “Noda-Matic” پایه اصلی روتور ساخته شده توسط بل استفاده می‌کند که سطح لرزش‌ها را کاهش می‌دهد و شامل کمک فنرهای الاستومری است که برای 1500 ساعت کار به روغن کاری نیاز ندارند. ترمز اصلی روتور استاندارد است.

روتور دم با قطر 2.95 متر و دو تیغه و تیغه‌ها قابل تعویض هستند. اسپار به شکل نوک تیغه ساخته شده از جنس فولاد ضد زنگ است، قسمت میانی تیغه از آلیاژ آلومینیوم با هسته لانه زنبوری ساخته شده است، استرینگر در امتداد لبه انتهایی تیغه از فایبرگلاس ساخته شده است. طول وتر پره‌های ملخ دم 0.36 متر است.

برای این بالگرد دو موتور جنرال الکتریک سی تی 7–2 ای (CT7–2A) توربوشفت برای هلی‌کوپتر 214 اس تی در نظر گرفته شد. این موتور دارای حداکثر توان 1625 اسب بخار در موقع برخاستن بود. ولی میزان توان مداوم و مجاز این موتور 1258 اسب بخار بود.

در صورت خرابی یک موتور موتور دوم قادر است عملکرد خود را در حالت اضطراری ادامه دهد و قدرت 1270 کیلووات را فراهم کند.

ابعاد موتور: طول 1.168 متر، قطر 0.635 متر. موتورها مجهز به سیستم ضد یخ هستند. 

سیستم سوخت شامل هفت مخزن به هم پیوسته مهر و موم شده با ظرفیت 1674 لیتر است. برای نصب دو مخزن اضافی با ظرفیت 2 * 329 لیتر در قسمت عقب کابین و یک مخزن کمکی با ظرفیت 95 لیتر در زیر صندلی مسافر در نظر گرفته شده است.

جعبه دنده متشکل از یک گیربکس اصلی یک گیربکس میانی یک گیربکس ترکیبی یک گیربکس روتور دم و شافت اتصال است. انتقال اصلی درایو روتور برای انتقال حداکثر قدرت 1730 کیلووات، 1420 کیلووات در حداکثر کار مداوم و 1270 کیلووات با یک موتور طراحی شده است. گیربکس‌های روتور ترکیبی، میانی و دم می‌توانند بدون روغن کاری به مدت یک ساعت کار کنند.

سیستم الکتریکی شامل دو ژنراتور است که توسط گیربکس اصلی هدایت می‌شوند. بالگرد مجهز به سیستم‌هایی برای افزایش پایداری و کنترل پذیری (SCAS)، تنظیم موقعیت و ارتفاع هلیکوپتر (AARS)، سیستم کنترل تثبیت کننده پرواز اتوماتیک (با استفاده از رایانه) است.